To dziwny czas, dziwne ostatnie miesiące roku szkolnego 2019/2020. Dziwny to chyba idealne określenie. Pełen zarówno złych, jak i dobrych sytuacji. Pełen wielkich zmian, szybko podejmowanych decyzji i niespodzianek. Trudny, ale jednak wzmacniający.
Nie spotkaliśmy się na zakończeniu roku w przedszkolu, świadectwa rozdajemy na kameralnych spotkaniach, tylko z wychowawcami, zachowując dystans. Ale to też czas, kiedy zdaliśmy sobie sprawę, jak wielką wartością są przedszkole i szkoła - miejsce spotkań, zabawy i nauki.
Kochane Dzieci! Kochana Młodzieży! Koniec roku jest zawsze trudny, uczniowie jak lekkoatleci dobiegają do mety. Zmęczeni wczesną pobudką, pośpiechem, szybkim rytmem dnia, obowiązkami, nauką, marzący o wolnym weekendzie czy przerwie świątecznej. Gdybyście jeszcze pół roku temu mieli wybór, wielu z Was nie odwiedziłoby z własnej woli szkoły. Ale dziś potrafimy spojrzeć inaczej na przedszkole i szkołę. Większość z Was chce wstawać wczesnym rankiem, bawić się przedszkolnymi zabawkami, czasem popłakać ze złości, pisać sprawdziany i kartkówki w klasie, spotkać się z rówieśnikami, pobiec na szkolną stołówkę, tłumaczyć się rodzicom i wychowawcy z każdego wybryku, patrząc im prosto w oczy. Kochani, w dużej mierze musieliście przejąć odpowiedzialność za własną naukę. Dzieciom przedszkolnym i młodszym dzieciom szkolnym pomagali rodzice, ale zarówno młodsi, jak i starsi musieli wykazać się pracowitością, wytrwałością i systematycznością w realizacji codziennych obowiązków. Kochani, gratuluję Wam mądrości i kreatywności w uczeniu się przez internet.
Nauczyciele, spotkała nas wyjątkowa sytuacja, ale szybko dostosowaliśmy się do nowych warunków. Miliony wiadomości, czasem rozmowy telefoniczne do późna, spotkania online. Myślę, że możemy podziękować sobie nawzajem. Zdaję sobie sprawę, że świat nie jest idealny i my jesteśmy różni. Jednak mimo trudności, które pojawiały się na drodze zdalnego nauczania, możemy cieszyć się, że wszyscy uczniowie otrzymali promocję do następnej klasy. Dziękuję za wytrwałość, za odwagę w podejmowaniu nowych wyzwań, dziękuję, że chcieliście się uczyć i mogliśmy szybko uruchomić platformę do lekcji online. Dziękuję, że jesteście zespołem, w którym panuje zrozumienie i wyrozumiałość i cieszę się, że jestem częścią tego zespołu.
Dziękuję moim najbliższym współpracownikom, wicedyrektorom, Kasi i Agnieszce, za pełne wsparcie, za zaangażowanie, za energię, za niedzielne rozmowy, za burze mózgów, za owocną i pełną poświęcenia pracę, za pomoc w podejmowaniu trudnych decyzji.
Pracownicy administracji i obsługi, dziękuję Wam za odpowiedzialność i za to, że zawsze mogłam na Was liczyć.
Drodzy Rodzice, życie nie jest olimpiadą, a świat nie jest szkolną aulą. Mieliście okazję spojrzeć na Wasze dzieci z naszej, nauczycielskiej perspektywy. I pewnie już wiecie, że często od naszych słów, od naszego podejścia zależy, czy dziecko rozwinie skrzydła, czy zamknie się w sobie. Pewnie nie raz i nie dwa razy narzekaliście na szkołę, na kłopoty z Internetem, na lekcje online…. Dziś mogę Wam również pogratulować, bo Wy również w tym czasie musieliście sporo się nauczyć. I to jest pozytyw tej trudnej sytuacji. Dziękuję Wam za każdy telefon i każdego e-maila. Wasze wskazówki są dla nas zawsze cenne.
Przyjaciele Szkoły, największą radością dla osób odpowiedzialnych za rozwój, nauczanie i wychowanie dzieci i młodzieży jest ich uśmiech. Nie mamy możliwości, żeby dziś zobaczyć ten uśmiech w bezpośrednim kontakcie. Zapewniam jednak, że nasi wychowankowie i uczniowie doceniają każde wsparcie i pomoc. I mimo, że w tym roku szkolnym udało się zorganizować tylko jeden dalszy wyjazd – Białą Szkołę w Białym Dunajcu, to mamy nadzieję, że kiedy wrócimy do normalnego funkcjonowania, uda nam się, przy Waszej pomocy, nadrobić trudny czas izolacji.
Życzę wszystkim uzasadnionego optymizmu, poczucia bezpieczeństwa i swobody w trakcie zasłużonych wakacji i letnich urlopów. Życzę, abyśmy znów mogli spieszyć się na ósmą. Życzę, abyśmy znów mogli beztrosko podawać sobie dłoń i abyśmy we wrześniu mogli wrócić do zwykłej, normalnej szkoły.
Do zobaczenia! Pozdrawiam - Joanna Woźniak - Skopińska
